Yalan söyleyen kişi daima göz temasından kaçınır veya uzun süre göz teması kuramaz. Jest ve mimiklerini daha az kullanır ve avuçları terler.
Genel tavırları değişir. Örneğin sakin bir insan daha hareketli tavırlar sergilerken hareketli insanlar donup kalır. Kekeleyerek konuşur ve "iftira attı" düşüncesiyle seslerini yükseltirler.
Bir diğer durum ise zaman kazanmaya çalışmaktır. Soruya soruyla yanıt verirken bir yandan da sizin sorduğunuz soruya vereceği cevabı düşünmeye çalışır. Ve bu cevap genellikle yalandır.
Usta yalancılar ise sorulan soruya detaylıca cevap verip kurtulmaya çalışırlar.
Ayrıca yalan söyleyen insanlar ya da yalanını yakalayıp sorguya çektiğiniz insanlar korku ve şaşkınlık belirtileri gösterir fakat bu belirtiler el, kol gibi uzuvlara yansımaz, ağız bölgesiyle sınırlı kalırlar.
Duruş biçimleri değişir. Ayakta duruyor veya oturuyorlarsa dik duramazlar. Bu da bir suçluluk belirtisidir.
Ortamdan uzaklaşmaya çalışırlar. Kısa cevaplar verip bir an önce kapıya ulaşma niyetindedirler.
Aşırı tepki verirler. Ses tonlarıyla, genel el-kol hareketlerindeki abartılı tavırlar suçluluk göstergesidir.
Konuyu geçiştirmeye çalışırlar. "Aman canım olan olmuş" gibisinden konuyu kestirip atmaya kalkışırlar.
Yalan söyleyen insanların verdiği bir diğer tepkiyse saçlarıyla oynamaları veya yüzünün belli bölgelerine dokunmalarıdır. Sık sık burunlarına veya saçlarına dokunurlar. Genellikle ağız bölgesindeki noktalara dokunmaları dikkat çeker.
Son olarak yalan söyleyen insanlar yaka gevşetmek, elinde tuttuğu cisimden güç almak, kıyafetini veya üzerinde bulunan aksesuarı düzeltmeye çalışırlar. Bu şekilde sıkıntılarını ortaya çıkarırlar.
